Το τραγούδι της Τρίτης

Το άκουσμα το σημερινό ήρθε απρόσμενα ως πρόταση-προσπάθεια συναισθηματικής ανάτασης.

Πρώτη φορά στα αυτιά της σαύρας, άφησε μια μυρωδιά από εκείνα τα ταξίδια που κανείς κάνει μοναχός, αλλά με παρέα.

Μένουμε στο Νότο.

Καληνύχτα

Καπετάν Σιρόκο (Μιχάλης Τερζής, Νένα Βενετσάνου)

Ένα τραγούδι την ημέρα...

Το τραγούδι της ημέρας για σήμερα ήταν...ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ

Καλή σας νύχτα.

Ανάφη, η μοναχικά μαγευτική

1 2   μ ή ν ε ς   σ τ ο   ν η σ ί

Σ  ε  π  τ  έ  μ  β  ρ  ι  ο  ς

Το καράβι φτάνει στο λιμάνι μετά από 10 ώρες περίπου. Χαμόγελα, γλυκιά κούραση και ζέστη.

Το πρωινό της Ανάφης, καθάριο και λαμπερό, υποδέχεται τον επίδοξο μόνιμο κάτοικο. Η διαδρομή προς τη Χώρα επιφυλάσσει την πρώτη γνωριμία, ένας τύπος κάνει ωτοστόπ, Ιταλός δάσκαλος, μου λέει, όταν στριμώχτηκε πλάι στις βαλίτσες μου, ο οποίος έρχεται επί πολλά χρόνια κάθε χρόνο διακοπές στο νησί.

Το τέλος του μήνα μας βρίσκει να αισθανόμαστε λες και ζούμε χρόνια στον βράχο τούτο.

Και τι πειράζει που δεν έχουμε ακόμα ίντερνετ, ούτε σήμα κινητής τηλεφωνίας στο νησί, εκτός της Χώρας.

Ο κόσμος έχει φύγει και έχουν μείνει όσοι αντέχουν, έχουν μάθει να αντέχουν ή αναγκαστικά θα αντέξουν.

Θέα από μπαλκόνι της Χώρας, νότια προς το Κρητικό Πέλαγος. Διακρίνονται καθαρά οι τέσσερεις βραχονησίδες: αριστερά η Μακριά, πιο δεξιά η Παχειά και μπροστά της τα Φτενά (οι ονομασίες για ευνόητους λόγους). Στα δεξιά και κάτω το λιμάνι με τις δύο αποβάθρες.

Επίσης, χαρακτηριστικό στις φωτογραφίες της Ανάφης είναι και τα καλώδια της ΔΕΗ - από ένα σημείο και μετά απλά σταματούν να ενοχλούν, είναι μέρος του τοπίου.

Ο  κ  τ  ώ  β  ρ  ι  ο  ς

Είναι σαν να ξέχασε το καλοκαίρι να φύγει. Στιγμές στιγμές μια σύγχυση την έχεις, τώρα τι κάνω εγώ εδώ, αφού είναι Οκτώβρης.. ακόμα στην άγονη γραμμή; άντε πάλι πίσω στην Αθήνα.

Χαλά για λίγο ο καιρός, Φυσικά δε μιλά κανείς για χαμηλές θερμοκρασίες. Απλά αυτή η νοτιά σε αναστατώνει - και τη θάλασσα φυσικά.

Ξαναφτιάχνει ο καιρός. Δεν κάνει κρύο στην Ανάφη, κρύο δεν έκανε ποτέ.

Εμπειρία πρωτόγνωρη: περίπατος με το σχολείο στην παραλία του Κλεισιδιού. Κουβαλάμε και το φιλέ για βόλεϋ, εννοείται πως παίζουμε όλοι, καθηγητές μαθητές.

Οι συνάδελφοι γίνονται η οικογένειά σου. Αν τύχει και ταιριάξετε, είναι ευτυχία και ευλογία.

Περίπατος με το Γ/σιο-Τ.Λ. Ανάφης στο Κλεισίδι.

Χρώματα της ανατολής, με τον Κάλαμο σε πρώτο πλάνο.

Ν  ο  έ  μ  β  ρ  ι  ο  ς

Αισθάνεσαι ότι το σπίτι σου ήταν πάντα εκεί, στη μέση του πελάγους.

Πια είσαι εσύ και οι ντόπιοι. Κλειστοί άνθρωποι, καθόλου χαρακτηριστικοί νησιώτες. Χρειάζονται το χρόνο τους. Δεν παραξηγείς - άμυνες αναπτύσσουν.

Ανήμερα την 17η Νοέμβρη, ψάρεμα καλαμαριών. Μα τι γλυκειά βραδιά, ο χειμώνας φέτος δε θα ρθεί. Ας πάω για μια βουτιά ακόμα στο Κλεισίδι. Έκλεισε και η κυρία Μαργαρίτα.

Το βράδυ το πρόγραμμα έχει επιτραπέζια και ταινία στο αυτοσχέδιο σινεμά.

                                           Η ζαφορά, το φυτό από το οποίο προέρχεται το γνωστό σε όλους μας σαφράν.
                                     Φύεται ελεύθερα στις πλαγιές τις Ανάφης και η εποχής συγκομιδής είναι ο Νοέμβριος.

                                                                              Το Κλεισίδι το Νοέμβρη.

Δ  ε  κ  έ  μ  β  ρ  ι  ο  ς

Το νησί γιορτάζει τον Αη-Νικόλα. Γλέντι για την χάρη του κάθε χρόνο στην αίθουσα του πολιτιστικού. Συνήθως παίζει κάποια ορχήστρα από Σαντορίνη. Ο μπαρμπα-Μανώλης με την τσαμπούνα του εννοείται πως θα εμφανιστεί και αυτός. Μαζί με το γιό και τον εγγονό του. Νταουλάκι και τσαμπούνα, βεβαίως βεβαίως, αντίστοιχα.

Τις γιορτές των Χριστουγέννων οι Αναφιώτες δεν τις περνούν στο νησί. Για καμιά δεκαριά μέρες όλοι αναζητούν την πολυκοσμία των πιο πολύβουων περιοχών.

Η περιφορά της εικόνας του Αγίου Νικολάου την ημέρα της χάρης του, στην ομώνυμη πλατεία της Χώρας. Φυσικά, όλο το χωριό παρόν

Το F/B ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ προσεγγίζοντας τη μεγάλη προκυμαία της Ανάφης. Θα εξυπηρετούσε το 2010 τους ταξιδιώτες των χριστουγεννιάτικων διακοπών.

Ι  α  ν  ο  υ  ά  ρ  ι  ο  ς

Χειμώνας. Ήρθε, επιτέλους.  Ο αέρας σφυρίζει και η θάλασσα αλλάζει τόσα μπλε, δεν πιστεύεις στα μάτια σου.

Σάββατο βράδυ στο “Μύλο”. Κονιάκ στο μπάρ για να ζεσταθείς. Πολύ ωραίες ροκ μουσικές.

                                                        Τι να πεί κανείς για τους πίνακες ζωγραφικής της φύσης;

                                                                              Ο “Μύλος” του κυρίου Αντρέα.

Φ  ε  β  ρ  ο  υ  ά  ρ  ι  ο  ς

Ζημιές στο λιμάνι από τον αέρα και τη θάλασσα, Τα καράβια αρνούνται να δέσουν. Άλλωστε, πού να δέσουν; Η μια προκυμαία είναι σε αχρηστία.

Κι άλλα απαγορευτικά.

Τα μίνι μάρκετ δεν έχουν αποθέματα πια σε φρέσκα λαχανικά.

Ούτε λεφτά υπάρχουν. Δεν ανεφοδίασαν το μηχάνημα από την Αγροτική Θήρας.

Η διάθεση το Φλεβάρη είναι περίεργη. Δύσκολος μήνας.

Καταφεύγεις στο κυρίου Νεόφυτου το καφενείο, πάνω από την Αλεξάνδρα. Χαζεύεις τη θέα που σου κόβει την ανάσα, απολαμβάνοντας το αφέψημα-μυστικό του. Θα εκπλαγείς με τις μουσικές που θα ακούσεις εκεί - από Χαίνηδες μέχρι πορτογαλικά φάδος.

Ευτυχώς που υπάρχει και η νέα σου “οικογένεια”.

Το λιμάνι μετά το “τσουνάμι”. Δυστυχώς, είναι εικόνα που συναντάται κάθε χρόνο και στοιχίζει την επικοινωνία του νησιού με τις υπόλοιπες Κυκλάδες.

Μ  ά  ρ  τ  ι  ο  ς

Η άνοιξη στην Ανάφη φέρνει κι άλλα απαγορευτικά. Χαρταετός στο λιμάνι. Κρίμα που εκείνη τη μέρα δεν είχε αέρα.

Το σχολείο γίνεται ο πιο οικείος χώρος μετά το σπίτι σου (και ίσως και τα σπίτια κάποιων συναδέλφων). Πολλές δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα εκεί -  διάθεση για προσφορά, έτσι το λένε.

Ο (χειροποίητος) χαρταετός που δεν πέταξε.

Γυμνάσιο με τάξεις Λυκείου Ανάφης

Α  π  ρ  ί  λ  ι  ο  ς

Τάβλι στο “Βυθό” της Μαρίας και...ξαφνικά το νησί ξυπνά! Άσπρίζουν τα φουρνιά για να δεχτούν το πασχαλινό γεύμα, ασπρίζουν τις αυλές. Άλλη διάθεση! Το Πάσχα, λένε όλοι, της πάει της Ανάφης.

                                                             Φρεσκάροντας το φουρνί

Μ  ά  ι  ο  ς

Μάρτης γδάρτης λέει η παροιμία, μα στην Ανάφη μου ο Μάης μας έστειλε χαλάζι. Άσχετα αν μας άφησε να φτιάξουμε τα πιο όμορφα μαγιάτικα στεφάνια.

Έρχεται και ο Κρίστιαν στο τέλος του μήνα. Έρχεται, δηλαδή ,το καλοκαίρι.

Στο τέλος του μήνα, όταν πια έχει γλυκάνει ο καιρός, φοράς λεπτή ζακέτα και πίνεις την μπύρα σου απολαυστικά στην Αργώ. Παίζει και καλές μουσικές, όταν θέλει.

Μετά το χαλάζι. Στο βάθος του ορίζοντα οι ανεμοδίνες.

 Στην Αργώ για μπύρα.

Η υποδοχή στο μαγαζί της κυρίας Μαργαρίτας στο Κλεισίδι είναι πάντα έτσι, σα να γυρνάς σπίτι σου. 

Πάντα επιστρέφεις.

Ι  ο  ύ  ν  ι  ο  ς

Δειλά δειλά κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτοι τουρίστες. Λάθος λέξη, δεν είναι τουρίστες όλοι, κάποιοι είναι μόνιμοι επισκέπτες, χρόνια τώρα έρχονται συγκεκριμένη περίοδο.

Τα μαγαζιά έχουν ανοίξει όλα, τα σοκάκια δεν είναι πια έρημα. Χαιρετάς κόσμο πηγαίνοντας στο σχολείο.

Η γιορτή λήξης του Δημοτικού Σχολείου είναι το event του μήνα. Α, ναι, και το αποκριάτικο πάρτυ στις Μάντρες!

Το ΑΤΜ πάλι χωρίς χρήματα. Πολλά νεύρα.

Αποχωρισμοί που δεν πίστευες πόσο θα σε καταβάλλουν στο τέλος του μήνα.

Στιγμιότυπο από την καλοκαιρινή γιορτή του Δ.Σ. Ανάφης

Αναχώρηση του F/B ΒΙΝΤΖΕΝΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ για Αθήνα

Ι  ο  ύ  λ  ι  ο  ς

Οι παραλίες αρχίζουν και γεμίζουν. Και σκηνές και κόσμο. Στο  Ρούκουνα ήδη υπάρχει μια σειρά σκηνών και ώρες ώρες ενοχλείσαι. Μα, πριν ένα μήνα έκανα μπάνιο μόνη μου... Τώρα, ναι, μπορούμε να πούμε ότι ήρθαν οι τουρίστες.

Τέλος του μήνα, στη χώρα υπάρχει βαβούρα, η πλατεία είναι γεμάτη κόσμο που κάθεται στα πεζούλια, στα σκαλιά του Δημοτικού, και φυσικά οι ηλικιωμένοι θαμώνες στο “Σοκάκι”. Άμα είσαι τυχερός, ο μπαρμπα-Μανώλης θα “τσαμπουνίσει” κιόλας!

Λάιβ μουσική στο  Ρούκουνα , στο “Καραβάκι”, στο “Αρμενάκι”, στον “Αστραχάν”. Ποιός να το έλεγε ότι δεν θα μπορούσες να διαλέξεις.

Μάλλον, η επιλογή είναι να απομακρυνθείς κάποιες μέρες σε καμιά πιο ήσυχη παραλία, ο Μέγας Ποταμός  ενδείκνυται.

Ευκαιρία να πας και στον Κάλαμο, τόσο καιρό το λές.

Ο μπαρμπα-Μανώλης ο τσαμπουνιέρης στην πλατεία μπροστα στο Δημοτικό Σχολείο

Άποψη του νησιού από την κορυφή του Καλάμου, στα 460μ.

Α  ύ  γ  ο  υ  σ  τ  ο  ς

“Βουλιάζει” το νησί. Τα κορίτσια στη “Μαργαρίτα” τρέχουν και δε φτάνουν, ο Μάριος με το πουλμανάκι κάνει συνεχώς δρομολόγια, ο Κρίστιαν μεταφέρεται στα Φτενά,  και εσύ αποχαιρετάς την Ανάφη.

Αφήνοντας πίσω το λιμάνι του Αγ.Νικολάου

Καλή αντάμωση.

Το τραγούδι της ημέρας

Ο χαμένος τα παίρνει όλα - Γ. Αγγελάκας

Βρεττάκος ΙΙ

Επιστροφή ένα χρόνο μετά, μη με ρωτήσετε γιατί αυτή τη χρονική στιγμή

.

Απλά θα θυμηθούμε την περσινή μέρα Παιδικού Βιβλίου και το αφιέρωμα που είχαμε δουλέψει.

"Μου πήραν τον ήλιο μου, αλλά εγώ θα τον βρώ.
Κανόνισα μια μυστική συνάντηση μαζί του
όπως εκείνος που πηγαίνει για παράνομο τύπο
ή για παράνομο υλικό. Θα γιομίσω τον κόρφο μου
μεγάλα φύλλα χρυσαφιού και λάμπες για την κρύπτη μου,
πριν μου αφανίσουν την ψυχή να την κυκλοφορήσω
χέρι με χέρι μές τη νύχτα."
(Ν.Β.)